نقش عوامل زمینه ای در کیفیت عملکرد خود مراقبتی بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ شهرستان خرم آباد

زمینه و هدف: دیابت، شایع ترین بیماری ناشی از اختلال متابولیسم با عوارض دراز مدت است. این بیماری در قلب مسائل رفتاری است و عوامل اجتماعی و روان شناختی نقش حیاتی در مدیریت آن دارند. در بیماری دیابت درمان و مدیریت بیماری به طور عمده به اقدامات بیمار وابسته است و خود مراقبتی از مهم ترین عوامل برای تحت کنترل درآوردن بیماری است. این پژوهش با هدف ارزیابی عوامل مرتبط با رفتار خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 انجام گرفته است.  روش بررسی: این پژوهش توصیفی- تحلیلی بر روی 95 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 تحت نظر مرکز دیابت شهرستان خرم آباد در سال 1392 انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه ای شامل مشخصات شخصی و زمینه ای و مقیاس خود مراقبتی بیماران دیابتی گلاسکو و توبرت بود. داده ها با استفاده از نرم افزار spss-20 و آزمون های t مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.  یافته ها: میانگین نمره خود مراقبتی در بیماران با در نظر گرفتن کلیه حیطه ها 7/11± 6/53 بود. کمترین میانگین نمرات خود مراقبتی در حیطه کنترل قند خون و فعالیت فیزیکی و بیشترین نمرات در زمینه مراقبت از پا و رژیم غذایی بوده است. میانگین نمرات خود مراقبتی بر اساس وضعیت تاهل، تحصیلات، درآمد و نوع درمان به طور معنی داری متفاوت بود(05/0 p<).  نتیجه گیری: آموزش های جامع و کاربردی در مورد چگونگی انجام رفتارهای خود مراقبتی با در نظرگرفتن خصوصیات و ویژگی های منحصر به فرد بیماران و نیازهای واقعی آن ها باید مورد توجه قرار گیرد.